جامعه مورچگان: تمثیلی تاریک از استبداد و ازخودبیگانگی رمان «جامعه مورچگان» اثر غلامرضا اربابی، یکی از آثار شاخص و عمیق ادبیات داستانی معاصر ایران است که در قالب یک تمثیل (آلگوری) سیاسی-اجتماعی قدرتمند روایت میشود. این رمان با بهرهگیری از جهان مورچگان، تصویری هولناک و در عین حال آشنا از سازوکارهای حاکمیتهای توتالیتر (تمامیتخواه)، نظامهای بوروکراتیک و ازخودبیگانگی انسان در جامعه مدرن ارائه میدهد. خلاصه داستان و طرح کلی: داستان در یک کلونی بزرگ مورچگان میگذرد.این جامعه به ظاهر بسیار منظم و پیشرفته است و هر مورچهای بدون چون و چرا و با فداکاری کامل، برای حفظ و پیشرفت کلونی کار میکند. قهرمان داستان، مورچهای به نام «کا»، موجودی است که بر خلاف دیگران، شروع به پرسشگری میکند. او در پی یافتن پاسخ برای پرسشهای بنیادین خود درباره هدف زندگی، ماهیت عشق و معنای آزادی، سفری خطرناک را در لابهلای طبقات مختلف این جامعه عظیم آغاز میکند.سبک روایت و نثر: نثر غلامرضا اربابی در این رمان،روان، تصویری و در عین حال سنگین و پرابهام است. او با توصیفات دقیق و جزئینگر، فضایی کلافیگون، تاریک و پراضطراب را خلق میکند که خواننده را تا آخرین صفحه درگیر خود نگه میدارد. روایت داستان اغلب از زاویه دید سومشخص محدود به کا است که به خواننده اجازه میدهد جهان را از نگاه او و با تمام ترسها و امیدهایش تجربه کند.
