اثر «صاحب دنیا» (انگلیسی: Master of the World) یکی از آخرین رمان‌های ژول ورن (۱۸۲۸‑۱۹۰۵) است، که در سال ۱۹۰۴ منتشر شد. این اثر در جریان مجموعه «سفرهای فوق‌العاده» (Voyages Extraordinaires) وی قرار دارد و به نوعی ادامهٔ داستان Robur the Conqueror نیز به‌شمار می‌رود.
زمینه و ساختار داستان
کتاب در تابستان ۱۹۰۳ در بخش شرقی ایالات‌متحده – به‌ویژه کوهستان‌های بلو ریدج در کارولینای شمالی – آغاز می‌شود. به فاصلهٔ کمی پس از وقوع رویدادی مرموز: کوه «گرِیت ایری» (Great Eyrie) که در منطقهٔ مورگان‌تون (Morganton) واقع شده، بصورت غیرطبیعی فعالیت می‌کند؛ دود، صدای‌های زیرزمینی، پرواز سریع پرندگان، و نیز اشیائی که با سرعت فوق‌العاده حرکت می‌کنند، دیده شده‌اند.
در این میان، جان استراک، رئیس بازرس پلیس فدرال واشنگتن، مأمور می‌شود تا علت این رویدادها را بررسی کند. روایت به‌سبک «اول‑شخص» توسط خود استراک انجام می‌پذیرد
شخصیت‌ها و اختراع شبیه‌به معجزه
شخصیت مرکزی ضدقهرمان داستان، روبِر (Robur) نام دارد؛ مخترعی که در رمان قبلی ورن (Robur the Conqueror) نیز حضوری داشته است، اما این‌بار با هدفی بزرگ‌تر و اندکی خوفناک‌تر وارد داستان می‌شود.
روبر وسیله‌ای خارق‌العاده‌ای ساخته است به نام «ترور» (The Terror) – ماشینی ده‌متری که می‌تواند به‌صورت اتومبیل، قایق سریع، زیرآبی یا هواپیما عمل کند، و روی زمین تا سرعت حدود ۲۴۰ کیلومتر در ساعت (۱۵۰ مایل) و در هوا بیش از ۳۲۰ کیلومتر در ساعت (۲۰۰ مایل) می‌رود.
با ورود استراک به منطقه و مواجهه با این فناوری حیرت‌انگیز، داستان به مرحله‌ای از «شکارِ شکارچی» بدل می‌شود: استراک قصد دارد ترور را متوقف کند، اما در نوبت خود گرفتار می‌شود و بخش بزرگی از داستان داخل وسیلهٔ روبِر رخ می‌دهد.
